publicerad: 2015
framstamma
fram|stamma
verb
~de ~t • till stamma 2: framstamma el. vanl. stamma fram en förklaring
| Finita former | |
|---|---|
| framstammar | presens aktiv |
| framstammas | presens passiv |
| framstammade | preteritum aktiv |
| framstammades | preteritum passiv |
| framstamma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att framstamma | infinitiv aktiv |
| att framstammas | infinitiv passiv |
| har/hade framstammat | supinum aktiv |
| har/hade framstammats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| framstammande | |
| Perfekt particip | |
| en framstammad + substantiv | |
| ett framstammat + substantiv | |
| den/det/de framstammade + substantiv | |


