publicerad: 2015
frankering
frank·er·ing
substantiv
~en ~ar frankera
| Singular | |
|---|---|
| en frankering | obestämd form |
| en frankerings | obestämd form genitiv |
| frankeringen | bestämd form |
| frankeringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frankeringar | obestämd form |
| frankeringars | obestämd form genitiv |
| frankeringarna | bestämd form |
| frankeringarnas | bestämd form genitiv |


