publicerad: 2015
fransklärare
fransk|lär·are
el. vard. franska|lär·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑lärarna 1franska lärare
| Singular | |
|---|---|
| en fransklärare (en franskalärare) | obestämd form |
| en fransklärares (en franskalärares) | obestämd form genitiv |
| franskläraren (franskaläraren) | bestämd form |
| fransklärarens (franskalärarens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fransklärare (franskalärare) | obestämd form |
| fransklärares (franskalärares) | obestämd form genitiv |
| fransklärarna (franskalärarna) | bestämd form |
| fransklärarnas (franskalärarnas) | bestämd form genitiv |


