publicerad: 2015
fredssamordnare
freds|sam·ordn·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑samordnarna fred 1 samordnare
| Singular | |
|---|---|
| en fredssamordnare | obestämd form |
| en fredssamordnares | obestämd form genitiv |
| fredssamordnaren | bestämd form |
| fredssamordnarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fredssamordnare | obestämd form |
| fredssamordnares | obestämd form genitiv |
| fredssamordnarna | bestämd form |
| fredssamordnarnas | bestämd form genitiv |


