publicerad: 2015
frontman
front|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen • ⟨finl.⟩ frontsoldat; krigsveteran
| Singular | |
|---|---|
| en frontman | obestämd form |
| en frontmans | obestämd form genitiv |
| frontmannen | bestämd form |
| frontmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frontmän | obestämd form |
| frontmäns | obestämd form genitiv |
| frontmännen | bestämd form |
| frontmännens | bestämd form genitiv |


