publicerad: 2015
frontriktning
front|rikt·ning
substantiv
~en front 1 riktning 1
| Singular | |
|---|---|
| en frontriktning | obestämd form |
| en frontriktnings | obestämd form genitiv |
| frontriktningen | bestämd form |
| frontriktningens | bestämd form genitiv |


