publicerad: 2015
frälsningsofficer
fräls·nings|of·fic·er
substantiv
~en; som pl. anv. ~are, best. pl. ~arna • i Frälsningsarmén
| Singular | |
|---|---|
| en frälsningsofficer | obestämd form |
| en frälsningsofficers | obestämd form genitiv |
| frälsningsofficeren | bestämd form |
| frälsningsofficerens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frälsningsofficerare | obestämd form |
| frälsningsofficerares | obestämd form genitiv |
| frälsningsofficerarna | bestämd form |
| frälsningsofficerarnas | bestämd form genitiv |


