publicerad: 2015
fyr
1fyr
substantiv
~en ~ar 1 hög byggnad med ljuskälla till ledning för sjö- el. luftfart2 ⟨vard.⟩ eld; skjutande: få fyr i brasan; ge fyr3 pojke el. man: en glad fyr
| Singular | |
|---|---|
| en fyr | obestämd form |
| en fyrs | obestämd form genitiv |
| fyren | bestämd form |
| fyrens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fyrar | obestämd form |
| fyrars | obestämd form genitiv |
| fyrarna | bestämd form |
| fyrarnas | bestämd form genitiv |
2fyr
oböjligt substantiv
• ⟨vard.⟩ spratt, upptåg: ha något fyr för sig
| Singular | |
|---|---|
| ett fyr | obestämd form |


