publicerad: 2015
fyrtioåring
fyr·tio|år·ing
el. vard. fyr·ti|år·ing
substantiv
~en ~ar fyrtio åring 1
| Singular | |
|---|---|
| en fyrtioåring (en fyrtiåring) | obestämd form |
| en fyrtioårings (en fyrtiårings) | obestämd form genitiv |
| fyrtioåringen (fyrtiåringen) | bestämd form |
| fyrtioåringens (fyrtiåringens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fyrtioåringar (fyrtiåringar) | obestämd form |
| fyrtioåringars (fyrtiåringars) | obestämd form genitiv |
| fyrtioåringarna (fyrtiåringarna) | bestämd form |
| fyrtioåringarnas (fyrtiåringarnas) | bestämd form genitiv |


