publicerad: 2015
fåkunnighet
få|kunn·ig·het
substantiv
~en fåkunnig
| Singular | |
|---|---|
| en fåkunnighet | obestämd form |
| en fåkunnighets | obestämd form genitiv |
| fåkunnigheten | bestämd form |
| fåkunnighetens | bestämd form genitiv |


