publicerad: 2015
förbli
för·bli
el. åld. för·bliva
verb
förblev, förblivit, pres. förblir förblivande
| Finita former | |
|---|---|
| förblir (förbliver) | presens aktiv |
| förblev | preteritum aktiv |
| förbli (förbliv) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förbli (förbliva) | infinitiv aktiv |
| har/hade förblivit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förblivande | |


