publicerad: 2015
förgyllare
för·gyll·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. förgyllarna förgylla
| Singular | |
|---|---|
| en förgyllare | obestämd form |
| en förgyllares | obestämd form genitiv |
| förgyllaren | bestämd form |
| förgyllarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förgyllare | obestämd form |
| förgyllares | obestämd form genitiv |
| förgyllarna | bestämd form |
| förgyllarnas | bestämd form genitiv |


