publicerad: 2015
förhasta
för·hasta
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| förhastar | presens aktiv |
| förhastade | preteritum aktiv |
| förhasta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förhasta | infinitiv aktiv |
| har/hade förhastat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förhastande | |
förhasta sig
• handla alltför snabbtOrdform(er) förhasta sig


