publicerad: 2015
förlusta
för·lusta
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| förlustar | presens aktiv |
| förlustade | preteritum aktiv |
| förlusta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förlusta | infinitiv aktiv |
| har/hade förlustat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förlustande | |
förlusta sig
• roa sigOrdform(er) förlusta sig


