publicerad: 2015
förmyndare
för·mynd·are
[fö`r‑ el. ‑myn´d‑]
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. förmyndarna • person som har vård om en omyndig persons egendom och rätt
| Singular | |
|---|---|
| en förmyndare | obestämd form |
| en förmyndares | obestämd form genitiv |
| förmyndaren | bestämd form |
| förmyndarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förmyndare | obestämd form |
| förmyndares | obestämd form genitiv |
| förmyndarna | bestämd form |
| förmyndarnas | bestämd form genitiv |


