publicerad: 2015
försvarare
för·svar·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. försvararna • till försvara 1,2,3
| Singular | |
|---|---|
| en försvarare | obestämd form |
| en försvarares | obestämd form genitiv |
| försvararen | bestämd form |
| försvararens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| försvarare | obestämd form |
| försvarares | obestämd form genitiv |
| försvararna | bestämd form |
| försvararnas | bestämd form genitiv |


