publicerad: 2015
försökskanin
för·söks|kan·in
substantiv
~en ~er • ofta bildl. försöksperson
| Singular | |
|---|---|
| en försökskanin | obestämd form |
| en försökskanins | obestämd form genitiv |
| försökskaninen | bestämd form |
| försökskaninens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| försökskaniner | obestämd form |
| försökskaniners | obestämd form genitiv |
| försökskaninerna | bestämd form |
| försökskaninernas | bestämd form genitiv |


