publicerad: 2015
förtvivlan
för·tvivl·an
substantiv; best. ~ • en förtvivlan
| Singular | |
|---|---|
| en förtvivlan | obestämd form |
| en förtvivlans | obestämd form genitiv |
| förtvivlan | bestämd form |
| förtvivlans | bestämd form genitiv |


