publicerad: 2015
gaggighet
gagg·ig·het
substantiv
~en • ⟨vard.⟩ gaggig
| Singular | |
|---|---|
| en gaggighet | obestämd form |
| en gaggighets | obestämd form genitiv |
| gaggigheten | bestämd form |
| gaggighetens | bestämd form genitiv |


