publicerad: 2015
gallgång
gall|gång
substantiv
~en ~ar • i kroppen; till galla 1 och 1gång 2
| Singular | |
|---|---|
| en gallgång | obestämd form |
| en gallgångs | obestämd form genitiv |
| gallgången | bestämd form |
| gallgångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gallgångar | obestämd form |
| gallgångars | obestämd form genitiv |
| gallgångarna | bestämd form |
| gallgångarnas | bestämd form genitiv |


