publicerad: 2015
gaphals
gap|hals
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ gapig person
| Singular | |
|---|---|
| en gaphals | obestämd form |
| en gaphals | obestämd form genitiv |
| gaphalsen | bestämd form |
| gaphalsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gaphalsar | obestämd form |
| gaphalsars | obestämd form genitiv |
| gaphalsarna | bestämd form |
| gaphalsarnas | bestämd form genitiv |


