publicerad: 2015
garçon
garçon
el. garcon
[garsåŋ´]
substantiv
~en ~er • fransk kypare; en glad garçon en glad gosse
| Singular | |
|---|---|
| en garçon (en garcon) | obestämd form |
| en garçons (en garcons) | obestämd form genitiv |
| garçonen (garconen) | bestämd form |
| garçonens (garconens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| garçoner (garconer) | obestämd form |
| garçoners (garconers) | obestämd form genitiv |
| garçonerna (garconerna) | bestämd form |
| garçonernas (garconernas) | bestämd form genitiv |


