publicerad: 2015
genommarsch
gen·om|marsch
substantiv
~en ~er 1genom 1 1marsch 1
| Singular | |
|---|---|
| en genommarsch | obestämd form |
| en genommarschs | obestämd form genitiv |
| genommarschen | bestämd form |
| genommarschens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| genommarscher | obestämd form |
| genommarschers | obestämd form genitiv |
| genommarscherna | bestämd form |
| genommarschernas | bestämd form genitiv |


