publicerad: 2015
genuin
genu·in
[‑i´n]
adjektiv
~t ~a • äkta; utpräglad
| Positiv | |
|---|---|
| en genuin + substantiv | |
| ett genuint + substantiv | |
| den/det/de genuina + substantiv | |
| den genuine + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de genuinare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är genuinast | |
| den/det/de genuinaste + substantiv |


