publicerad: 2015
geriatriker
geri·atr·ik·er
[‑a´trik‑]
substantiv
~n; pl. ~ geriatrik
| Singular | |
|---|---|
| en geriatriker | obestämd form |
| en geriatrikers | obestämd form genitiv |
| geriatrikern | bestämd form |
| geriatrikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| geriatriker | obestämd form |
| geriatrikers | obestämd form genitiv |
| geriatrikerna | bestämd form |
| geriatrikernas | bestämd form genitiv |


