publicerad: 2015
gestikulering
gest·ikul·er·ing
substantiv
~en ~ar gestikulera
| Singular | |
|---|---|
| en gestikulering | obestämd form |
| en gestikulerings | obestämd form genitiv |
| gestikuleringen | bestämd form |
| gestikuleringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gestikuleringar | obestämd form |
| gestikuleringars | obestämd form genitiv |
| gestikuleringarna | bestämd form |
| gestikuleringarnas | bestämd form genitiv |


