publicerad: 2015
gnagning
gnag·ning
substantiv
~en ~ar gnaga
| Singular | |
|---|---|
| en gnagning | obestämd form |
| en gnagnings | obestämd form genitiv |
| gnagningen | bestämd form |
| gnagningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gnagningar | obestämd form |
| gnagningars | obestämd form genitiv |
| gnagningarna | bestämd form |
| gnagningarnas | bestämd form genitiv |


