publicerad: 2015
gnidning
gnid·ning
substantiv
~en ~ar gnida
| Singular | |
|---|---|
| en gnidning | obestämd form |
| en gnidnings | obestämd form genitiv |
| gnidningen | bestämd form |
| gnidningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gnidningar | obestämd form |
| gnidningars | obestämd form genitiv |
| gnidningarna | bestämd form |
| gnidningarnas | bestämd form genitiv |


