publicerad: 2015
guldgruva
guld|gruva
substantiv
~n ‑gruvor • äv. bildl. rik fyndplats
| Singular | |
|---|---|
| en guldgruva | obestämd form |
| en guldgruvas | obestämd form genitiv |
| guldgruvan | bestämd form |
| guldgruvans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| guldgruvor | obestämd form |
| guldgruvors | obestämd form genitiv |
| guldgruvorna | bestämd form |
| guldgruvornas | bestämd form genitiv |


