publicerad: 2015
gumma
1gumma
substantiv
~n gummor • gammal kvinna
| Singular | |
|---|---|
| en gumma | obestämd form |
| en gummas | obestämd form genitiv |
| gumman | bestämd form |
| gummans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gummor | obestämd form |
| gummors | obestämd form genitiv |
| gummorna | bestämd form |
| gummornas | bestämd form genitiv |
2gumma
verb
~de ~t • till gummi
| Finita former | |
|---|---|
| gummar | presens aktiv |
| gummas | presens passiv |
| gummade | preteritum aktiv |
| gummades | preteritum passiv |
| gumma | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att gumma | infinitiv aktiv |
| att gummas | infinitiv passiv |
| har/hade gummat | supinum aktiv |
| har/hade gummats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| gummande | |
| Perfekt particip | |
| en gummad + substantiv | |
| ett gummat + substantiv | |
| den/det/de gummade + substantiv | |
gumma fast
• fästa med gummilösningInfinita former att gumma fast infinitiv aktiv Presens particip fastgummande Perfekt particip en fastgummad + substantiv ett fastgummat + substantiv den/det/de fastgummade + substantiv
gumma ihop
• klistra ihop med gummilösningInfinita former att gumma ihop infinitiv aktiv Presens particip ihopgummande Perfekt particip en ihopgummad + substantiv ett ihopgummat + substantiv den/det/de ihopgummade + substantiv


