publicerad: 2015
guru
guru
[gu´ru]
substantiv
~n ~er • indisk vishetslärare; bildl. skicklig rådgivare: presidentens ekonomiske guru
| Singular | |
|---|---|
| en guru | obestämd form |
| en gurus | obestämd form genitiv |
| gurun | bestämd form |
| guruns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| guruer | obestämd form |
| guruers | obestämd form genitiv |
| guruerna | bestämd form |
| guruernas | bestämd form genitiv |


