publicerad: 2015
gymnasieungdom
gymn·asie|ung·dom
substantiv
~en ~ar • mest i pl.; till ungdom 2 gymnasium
| Singular | |
|---|---|
| en gymnasieungdom | obestämd form |
| en gymnasieungdoms | obestämd form genitiv |
| gymnasieungdomen | bestämd form |
| gymnasieungdomens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gymnasieungdomar | obestämd form |
| gymnasieungdomars | obestämd form genitiv |
| gymnasieungdomarna | bestämd form |
| gymnasieungdomarnas | bestämd form genitiv |


