publicerad: 2015
gångtrafikant
gång|traf·ik·ant
substantiv
~en ~er 1gång 1 trafikera
| Singular | |
|---|---|
| en gångtrafikant | obestämd form |
| en gångtrafikants | obestämd form genitiv |
| gångtrafikanten | bestämd form |
| gångtrafikantens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gångtrafikanter | obestämd form |
| gångtrafikanters | obestämd form genitiv |
| gångtrafikanterna | bestämd form |
| gångtrafikanternas | bestämd form genitiv |


