publicerad: 2015
gänga
1gänga
substantiv
~n gängor • spiralformig upphöjning el. skåra på skruv el. mutter
| Singular | |
|---|---|
| en gänga | obestämd form |
| en gängas | obestämd form genitiv |
| gängan | bestämd form |
| gängans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gängor | obestämd form |
| gängors | obestämd form genitiv |
| gängorna | bestämd form |
| gängornas | bestämd form genitiv |
2gänga
verb
~de ~t • skapa gängor i
| Finita former | |
|---|---|
| gängar | presens aktiv |
| gängas | presens passiv |
| gängade | preteritum aktiv |
| gängades | preteritum passiv |
| gänga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att gänga | infinitiv aktiv |
| att gängas | infinitiv passiv |
| har/hade gängat | supinum aktiv |
| har/hade gängats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| gängande | |
| Perfekt particip | |
| en gängad + substantiv | |
| ett gängat + substantiv | |
| den/det/de gängade + substantiv | |
gänga sig
1 passa i varandras gängor2 ⟨vard.⟩ gifta sigOrdform(er) gänga sig


