publicerad: 2015
gökunge
gök|unge
substantiv
~n ‑ungar • gökunge i boet inträngling
| Singular | |
|---|---|
| en gökunge | obestämd form |
| en gökunges | obestämd form genitiv |
| gökungen | bestämd form |
| gökungens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gökungar | obestämd form |
| gökungars | obestämd form genitiv |
| gökungarna | bestämd form |
| gökungarnas | bestämd form genitiv |


