publicerad: 2015
halländska
halländska
uppdelas hall|ländska
substantiv
~n ‑ländskor 1 knappast pl.; dialekten i Halland2 kvinna från Halland
| Singular | |
|---|---|
| en halländska | obestämd form |
| en halländskas | obestämd form genitiv |
| halländskan | bestämd form |
| halländskans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| halländskor | obestämd form |
| halländskors | obestämd form genitiv |
| halländskorna | bestämd form |
| halländskornas | bestämd form genitiv |


