publicerad: 2015
halsringning
hals|ring·ning
substantiv
~en ~ar • till ringning 2 hals 1
| Singular | |
|---|---|
| en halsringning | obestämd form |
| en halsringnings | obestämd form genitiv |
| halsringningen | bestämd form |
| halsringningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| halsringningar | obestämd form |
| halsringningars | obestämd form genitiv |
| halsringningarna | bestämd form |
| halsringningarnas | bestämd form genitiv |


