publicerad: 2015
handhavare
hand|hav·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑havarna handha
| Singular | |
|---|---|
| en handhavare | obestämd form |
| en handhavares | obestämd form genitiv |
| handhavaren | bestämd form |
| handhavarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| handhavare | obestämd form |
| handhavares | obestämd form genitiv |
| handhavarna | bestämd form |
| handhavarnas | bestämd form genitiv |


