publicerad: 2015
hatt
hatt
substantiv
~en ~ar 1 finare huvudbonad; översta del t.ex. på svamp; samla allting under en hatt samla allt på ett ställe2 anhängare av hattpartiet – Nästan alla sammansättn. med hatt- hör till hatt 1.
| Singular | |
|---|---|
| en hatt | obestämd form |
| en hatts | obestämd form genitiv |
| hatten | bestämd form |
| hattens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hattar | obestämd form |
| hattars | obestämd form genitiv |
| hattarna | bestämd form |
| hattarnas | bestämd form genitiv |


