publicerad: 2015
hattbrätte
hatt|brätte
substantiv
~t ~n hatt 1 brätte
| Singular | |
|---|---|
| ett hattbrätte | obestämd form |
| ett hattbrättes | obestämd form genitiv |
| hattbrättet | bestämd form |
| hattbrättets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hattbrätten | obestämd form |
| hattbrättens | obestämd form genitiv |
| hattbrättena | bestämd form |
| hattbrättenas | bestämd form genitiv |


