publicerad: 2015
hembära
hem|bära
verb
‑bar, ‑burit, ‑buren ‑buret ‑burna, pres. ‑bär • ⟨åld.⟩ framföra: hembära ngn sitt tack
| Finita former | |
|---|---|
| hembär | presens aktiv |
| hembärs (hembäres) | presens passiv |
| hembar | preteritum aktiv |
| hembars | preteritum passiv |
| hembär | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att hembära | infinitiv aktiv |
| att hembäras | infinitiv passiv |
| har/hade hemburit | supinum aktiv |
| har/hade hemburits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| hembärande | |
| Perfekt particip | |
| en hemburen + substantiv | |
| ett hemburet + substantiv | |
| den/det/de hemburna + substantiv | |


