publicerad: 2015
heuristik
heur·ist·ik
[‑i´k]
substantiv
~en • heuristisk metodlära
| Singular | |
|---|---|
| en heuristik | obestämd form |
| en heuristiks | obestämd form genitiv |
| heuristiken | bestämd form |
| heuristikens | bestämd form genitiv |


