publicerad: 2015
historicitet
hist·or·ic·itet
[‑ite´t]
substantiv
~en • förhållandet att vara historiskt sann el. verklig
| Singular | |
|---|---|
| en historicitet | obestämd form |
| en historicitets | obestämd form genitiv |
| historiciteten | bestämd form |
| historicitetens | bestämd form genitiv |


