publicerad: 2015
hona
hona
substantiv
~n honor • djur av honkön; i sammansättn. äv. i fråga om växter – Alla sammansättn. med hon- hör till hona.
| Singular | |
|---|---|
| en hona | obestämd form |
| en honas | obestämd form genitiv |
| honan | bestämd form |
| honans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| honor | obestämd form |
| honors | obestämd form genitiv |
| honorna | bestämd form |
| honornas | bestämd form genitiv |


