publicerad: 2015
hopning
hop·ning
substantiv
~en ~ar • till hopa 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en hopning | obestämd form |
| en hopnings | obestämd form genitiv |
| hopningen | bestämd form |
| hopningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hopningar | obestämd form |
| hopningars | obestämd form genitiv |
| hopningarna | bestämd form |
| hopningarnas | bestämd form genitiv |


