publicerad: 2015
hornblåsare
horn|blås·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑blåsarna • till horn 3 blåsare
| Singular | |
|---|---|
| en hornblåsare | obestämd form |
| en hornblåsares | obestämd form genitiv |
| hornblåsaren | bestämd form |
| hornblåsarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hornblåsare | obestämd form |
| hornblåsares | obestämd form genitiv |
| hornblåsarna | bestämd form |
| hornblåsarnas | bestämd form genitiv |


