publicerad: 2015
hovmästarinna
hov|mäst·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n ‑mästarinnor hovmästare
| Singular | |
|---|---|
| en hovmästarinna | obestämd form |
| en hovmästarinnas | obestämd form genitiv |
| hovmästarinnan | bestämd form |
| hovmästarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hovmästarinnor | obestämd form |
| hovmästarinnors | obestämd form genitiv |
| hovmästarinnorna | bestämd form |
| hovmästarinnornas | bestämd form genitiv |


