publicerad: 2015
hundtunga
hund|tunga
substantiv
~n ‑tungor • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en hundtunga | obestämd form |
| en hundtungas | obestämd form genitiv |
| hundtungan | bestämd form |
| hundtungans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hundtungor | obestämd form |
| hundtungors | obestämd form genitiv |
| hundtungorna | bestämd form |
| hundtungornas | bestämd form genitiv |


