publicerad: 2015
hurring
hurr·ing
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ kraftig örfil
| Singular | |
|---|---|
| en hurring | obestämd form |
| en hurrings | obestämd form genitiv |
| hurringen | bestämd form |
| hurringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hurringar | obestämd form |
| hurringars | obestämd form genitiv |
| hurringarna | bestämd form |
| hurringarnas | bestämd form genitiv |


