publicerad: 2015
huvudbjudning
huvud|bjud·ning
substantiv
~en ~ar • vid förlossning, då barnet förlöses med huvudet först; till huvud 1 och bjudning 2
| Singular | |
|---|---|
| en huvudbjudning | obestämd form |
| en huvudbjudnings | obestämd form genitiv |
| huvudbjudningen | bestämd form |
| huvudbjudningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| huvudbjudningar | obestämd form |
| huvudbjudningars | obestämd form genitiv |
| huvudbjudningarna | bestämd form |
| huvudbjudningarnas | bestämd form genitiv |


